Słaby start

Jeszcze niedawno byłem dla siebie nikim: otyłym palaczem, bez perspektyw na dobrą pracę, marzeń, wiary w siebie, z toną kompleksów i strachem przed ludźmi. Nienawidziłem siebie i gardziłem ludźmi. Byłem gotów spędzić tak całe życie i mogłem tak zrobić. Ale nie zrobiłem.

Dziś już nie palę, trenuję capoeirę, cieszę się relacjami z rodziną, przyjaciółmi i znajomymi, pomagam innym i spełniam swoje marzenia. Przez lata zastanawiałem się nad sensem swojego minionego fatalnego trybu życia. Teraz go widzę: musiałem sam to wszystko przejść, żeby to zrozumieć i móc teraz pomagać w podobnych problemach.

Życie inżyniera na uczelni

A zaczęło się od tego, że skończyłem studia – z wykształcenia jestem mgr inż. automatyki i robotyki – i poszedłem na doktorat. Kolejne miesiące pracy uzmysłowiły mi, że kariera naukowa ma dwa obszary:

• obszar naukowy – prowadzenie badań, budowanie prototypów i pisanie artykułów,
• obszar dydaktyczny – prowadzenie zajęć ze studentami (wykłady, ćwiczenia, laboratoria) i konsultacje.

Zrozumiałem, że nudne godziny w laboratorium i samotne pisanie tekstów, które przeczyta kilka osób na świecie, to nie moja droga! Pomyślałem wtedy, że

Życie jest za krótkie, żeby robić rzeczy DOBRE. Trzeba od razu robić NAJLEPSZE.

Odkrywanie pasji

Wiedziałem, że naprawdę dobrze się czuję w tym drugim – dydaktyce. Miało to przełożenie na moje wyniki w ankietyzacji 44 nauczycieli na wydziale, gdzie zająłem III miejsce mając raptem 3 miesiące doświadczenia w nauczaniu. Zrozumiałem, że ścieżka naukowa nie jest dla mnie i że chcę spędzać życie na salach szkoleniowych, towarzysząc ludziom w ich zdobywaniu umiejętności i przechodzeniu osobistych transformacji.

Nadal pozostaję inżynierem, a inżynier z definicji to ktoś, kto rozwiązuje problemy. Ja miałem ich dużo i postanowiłem znaleźć skuteczne rozwiązania, jeden po drugim eliminując kolejne wyzwania. Choć jest to droga, która nadal trwa, to sposoby i techniki, które już znalazłem, wypracowałem lub wymyśliłem przedstawiam Ci tutaj, na blogu.

Narodziny mówcy

Lata spędzone w teatrze, jako wykładowca, a wreszcie jako członek klubu mówców Toastmasters Gdańsk dały mi doświadczenie i podłoże, na którym budowałem swój warsztat jako „communicator”, czyli mówca i rozmówca w jednym. Na kursie trenera biznesu, który przechodziłem, pojawiło się kolejne potwierdzenie, że mam predyspozycje do uczenia – egzamin teoretyczny zdany na ponad 90%, praktyczny na 5+.

Rzeczy, którymi się interesuję jest bardzo dużo. Rozwijam się fizycznie, intelektualnie i duchowo. Trenuję sztuki walki, chociaż chętnie bywam także na innych zajęciach ruchowych. Jestem członkiem klubu mówców Toastmasters International. Interesuję się biznesem, psychologią, pisaniem, komunikacją. Uwielbiam się uczyć nowych rzeczy. Jeśli tylko mam coś do zrobienia, na czym się nie znam, to zaczynam się tego uczyć, zamiast wynajmować do tego innych. Dużo podróżuję: ostatnio były to m.in. Norwegia, Egipt, Turcja, Izrael, Tajlandia. Każda podróż przynosi nowe obserwacje, wnioski i inspiracje.